Tá føroyingar av álvara fóru at fáa sær skip fyrst í hesi øldini, sást skjótt, at skipað viðurskifti máttu fáast í teimum ymsu havnunum, og í tí sambandi vórðu havnareglugerðir gjørdar.

  Tað var í 1914, at havnastýri varð sett á stovn fyri Skálafjørðin, sum er umboðað av øllum komunum, sum liggja við Skálafjørðin.

  Tá tú siglur inn á Skálafjørðin og  komið er inn ímillum vitan á Garðsenda og Raktanga, ert tú komin inn í Kongshavnar havn.

  Kongshavnar Havn røkkur av Garðsenda og inn í Skálabotn (tað eru trettan kilometrar av sandinum í skálafirði í beina linju út í Raktanga), og tá ið skip er komið inn á fjørðin, rindar tað tí plássi havnargjald, tað fyrst kemur á, og hesin peningur er felagsogn hjá øllum fjørðinum. Um skipið siglir úr einari í aðra, rindar tað viðkomandi kommunu brúgvarpening. Havnarfútarnir krevja peningin inn, og kommunan fær 25% í samsýning av hesum gjaldi.

  Tá árið er úti, rindar hvør kommuna sær Kongshavnar Havn havnargjald. Nevndin hevur síðan fund og ger roknskap fyri árið, og tá fæst greiði á, hvussu nógv er komið inn. Hvør kommuna fær síðan pening líknaðan út í mun til tað strandaøki, hon ræður yvir, og sambært reglugerð Kongshavnar Havn má peningurin bert nýtast til umvælingar og ábøtur á havnirnar.